hemels pannetje

er mag dan wel een nieuw kookboek van Pascale N. liggen met heerlijke gerechten in (die ik toch nooit volledig volg, cfr. mijn bericht van gisteren en eergisteren), mijn liefde voor Mr. A groeit met de dag.  Het is gek, ik weet het, maar ik kan het niet tegenhouden.

Het begint met het uitzoeken van de perfecte avocado.  Aangezien ik zeker 4 x per week avocado eet, koop ik er ongeveer 3 tegelijk.

Ik lees te vaak : ‘ik heb weer een avocado moeten wegsmijten’, en, ‘hoe doe jij dat toch?’. Vergeet het etiketje ‘eetrijpe avocado’.  Wanneer hij is ingepakt, kan je het echt niet beoordelen of hij nu eetrijp, overrijp of nog helemaal niet te eten is!  De foto hierboven laat eigenlijk al de kleur van de vrucht zien… Helemaal ingedeukt en heel donker van kleur : laat maar liggen, hoe lief Mr. A ook naar je kijkt.  Hij is nergens meer goed voor.  Toch, de kleur zegt niet altijd alles over onze goeie vriend.  Je denkt ‘oh, die hele groene moet ik nog heel wat dagen laten liggen’, en als hij een bruin kleurtje heeft, is hij gewoon rot.

Een avocado kiezen is ook VOELEN! Hij is rijp en eetbaar, als je hem heel lichtjes kan induwen. Nu ook niet weer té, hé!  Als je hem dan terug legt, heeft meneer of mevrouw achter je een avocado met ‘blauwe/bruine plek’.  Jij hebt toch ook niet graag dat ze je een duw in je arm geven?  Wel, Mr. A ook niet!  Be gentle with him! 🙂

De ultieme test is het ‘steeltje’.  Verwijder je dit, en dat kuiltje heeft een bruine kleur… mooi terug leggen… Heeft het een heldere, groene kleur, dan is Mr. A écht ready to eat!

En zo had ik vandaag weer de perfecte Mr. A te pakken…

De meisjes hadden deze avond een gebakken krieltje bij hun maaltijd dus ik dacht… ik maak er gewoon wat meer, en laat Mr. A lekker warm worden in mijn ultieme pannetje van de Buyer.  Al mijn gerechten die daar uit komen, zijn hemelse gerechten.  Dat is één van de fijnste geschenken dat ik dit jaar kreeg… Te behandelen met liefde!

Ik eet haast geen aardappelen, maar als ik er eet… hmmm, dan moeten ze lekker zijn!  En dat was 😉

Vanaf nu begin ook een beetje af te tellen… Volgende woensdag ga ik naar een fantastische organisatie van TEMPO PER TE.  Nadia organiseert lezingen met Pascale Naessens, en die zijn af!  Daar begon het in maart voor mij, dat kunnen jullie lezen in ‘hoe het begon’… Wil even aan Pascale kunnen zeggen dat zij ook voor een deeltje mijn leven veranderd heeft.  En dat ik het inspireren graag doorgeef…

En dan wil ik ook jou al van harte dankjewel zeggen voor je nominatie die je uitbracht op WEEKEND KNACK, de nominatie voor de Weekend Blog & Digital Award.  Het is zó hartverwarmend, jullie berichten op diverse sociale media te lezen.  Mocht je het nog niet gedaan hebben, dan dank ik je nu 🙂  Stemmen kan nog tot 27/09.  Dan heeft de jury werk, en begint de eigenlijke stemronde.   Mijn blog leeft, dat is duidelijk.  Ik werd dinsdag ontroerd toen ik een spontane oproep zag op een Facebookgroep om voor mijn blog te stemmen.

Maak lekkere gerechten, dat doe ik morgen ook, weer! 🙂

Carla x