wil jij de keuken van Las Mañas bezoeken?

dit is zo een vraag waarop ik géén neen kan antwoorden!  Ik sprong recht van mijn stoel (met in mijn kielzog Mali en Anne..).

na een dagje Haspengouw, nog iets eten bij Las Mañas…

voor mij gaat op dat moment ‘de hemel’ open.  Wij eten graag bij LAS MANAS op de Ankerrui in Antwerpen.  Een paar keer per jaar kan je ons hier vinden: husband, de tweeling en ik.  En dan nog liefst op een doordeweekse avond, zoals vandaag, tijdens de paasvakantie.  Een last minute telefoontje, een vriendelijke ‘kom maar af’, en ik die dacht dat het niét druk zou zijn..  Gemoedelijker is het wel op deze weekdag, op zaterdag is het vaker sneller eten, of langer wachten.

geen tierlantijnen, gewoon pure smaken, recht uit het hart, al 44 jaar!  We zijn leeftijdsgenoten, dat schept een band 🙂
en de nieuwe locatie heeft haar doel niet gemist.  De paella smaakt er nog heerlijker, de sangria vloeit nog beter binnen, de muziekanten zingen nog meer uit volle borst!  Miguel, Rayco en hun team staan er nog steeds.  Niet de gevraagde koffie geserveerd?  Geen probleem, dat fixen we zo, met de glimlach.

alles kan bij Las Mañas… Mali en Anne die een pan paella delen… (i.p.v. een kindermenu te nemen), dan zijn ze zo groot, mijn kleintjes! <3
voor mij een ideaal restaurant waar kinderen meer dan welkom zijn.

op ons bord

starten bij de sangria doen we als altijd met een tapamix (Serrano – chorizo – manchego).  We moeten ons haasten om een hapje te hebben, want onze twee hongerige wolfjes gaan snel met de vleesjes lopen!

Mali en Anne kozen de paëlla, husband de zarzuela (zeevruchten en vis in een héérlijke tomatensaus!) en ik ging voor de plancha real.  Ik heb de indruk dat ik na 44 dagen zonder vlees (ervaringen staan al klaar in een volgend blogbericht) én vis, mijn schade wat moet inhalen…
(twee enorme gamba’s, twee volledige gegrilde vissen, stukje zalm, inktvis (hemels), een stukje aardappel, slaatje, enkele scheermessen), mooi uitgedrukt ‘een majestueuze gegrilde visschotel’.

in het glas hierbij een Jose Galo, 2015, Verdejo Rueda.  Citrus, gras, een beetje exotique, pompelmoes of grapefruit, voor mij de ideale wijn bij onze gerechten!

alle pannetjes waren leeg, dat zegt genoeg!

Dochters lief, kozen voor hun favoriete ijsje als dessert… Onze tuin staat al vol van die stiertjes 🙂

Als afsluiter voor husband een café con leche en voor mij een café bonbon … (bodempje gecondenseerde melk, licor 43 en koffie) … morgen is het alweer werkdag, dus nog even van genieten!

bezoekje aan de keuken

en dan de vraag : kom je graag eens even de keuken bekijken?  Why not!  Ik ben een blogger, denk ik dan, een blik achter de schermen kunnen werpen in gelijk welk restaurant is gewoon zalig!  Met Rayco als charmante gastheer doken we met ons drietjes de keuken in!  Alles netjes in orde, vriendelijk personeel in de keuken, van de afwasser tot de chef!  En alweer een lading gerechtjes aan de pas die de zaal in kunnen, mensen blij maken, want dat is het voor mij, telkens weer, met een glimlach binnen, door de hartelijke ontvangst, en met een glimlach weer buiten, denkend aan de heerlijke food op mijn bord.

en straks wacht alweer een dag op kantoor…  maar deze fijne dag en avond blijven een mooie herinnering.

voor wie thuis is, met de paasvakantie, geniet ervan
voor wie werkt, denk aan een fijne herinnering <3

ik denk alweer aan lekkere gerechten voor zaterdag… the big day, trouwens!  Voor wie mijn blog volgt… de olijfolie test komt dichterbij! Nog 3 x slapen!

liefs,
Carla x