Ik was even een kluns, maar gelukkig ook wat bijgeleerd..

Massaal, maar dan echt massaal (!) lazen jullie Yoghurt! Gedaan met potjes kopen…ik maak hem zelf.
En terecht 😉
Ik was heel tevreden, ben heel tevreden, over mijn aangekocht toestel van Steba.  Wekelijks worden er hier dus minstens 12 potjes gemaakt. Tip : koop je een toestel, neem dan eentje met voldoende potjes!

En nog massaler werd de website van THOMAS SIFFER aangeklikt en bekeken door jullie.  Hopelijk geniet jij ook eind dit jaar van zijn – hopelijk – heerlijke olijfolie!
n.v.d.r. :  28/11 kregen we melding dat de levering later gaat gebeuren – ik wacht mee met jou!

En met het nieuwe toestel in huis wou ik natuurlijk al eens wat uittesten…you know me…
MAAR, nu voelde ik me echt een kluns, deze week. Haha, had gehoopt de heerlijkste bananenyoghurt te maken, maar dat viel  dik  tegen! En, geen foto waard, want vond het vies.
De banaan zag er niet uit.  Het smaakte helemaal niet zoals de bananenyoghurt uit de ‘potjes’.  Ik weet nu al, dat er in die ‘potjes’ niet veel echte banaan zit… 🙂

Weet je, ik hou het wel bij mijn natuur. Telkens ik hem maak, zegt iedereen thuis ‘hij is lekker’.  Hij is niet lopend, een mooie, vaste structuur, gelust door de huisgenoten…kortom, gewoon lekker! Hij past perfect bij de HOMEMADE GRANOLA  en (seizoens)fruit.

En alsof dat van die yoghurt nog niet erg genoeg is … het voelt alsof ik gefaald heb… ik maakte een heerlijk avocado gerechtje, en… Mr. A was niét perfect!  Hij had alle testen ondergaan, voelde goed aan, en toen ik hem opensneed…hij had allemaal bruine streepjes!  Geen vlekken, maar streepjes, juist ne zebra, mijn God.  Gelukkig is Mr. A steeds in veelvoud aanwezig.. 🙂  En was ‘Mr. A de second’ wél best ok!

kokosmelk en Dijon mosterd, de twee ingrediënten die dit gerecht echt doen slagen!  Je klopt de melk met de mosterd op, zodat ze schuimt, laat hierin de stukjes avocado even ‘marineren’

ondertussen de kip in kokos- of olijfolie bakken.  Alles  dresseren op een bordje rucola, op smaak gebracht met goeie olijfolie en zwarte peper.   Je ziet het … een paar ingrediënten en je tovert een heerlijke maaltijd op tafel!

geslaagde lunch, met Mr. A, op kantoor

de laagjes… het deed me denken aan een tompoes.   Het is zó eenvoudig, maar zo hemels lekker.  Allé, voor wie houdt van avocado, uiteraard.  Ik lees vaak ‘ik krijg dat niet binnen’ – of ik moet dat mixen – of andere gruwele verhalen die worden gedaan met mijn geliefde Mr. A –  dan denk ik :
1) hij is niet rijp genoeg
2) hij krijgt geen goede kruiding (zwarte peper, fleur de sel, wat tuinkruiden, limoensap – meer hoeft hij echt niet)

in dit gerecht werd Mr. A aangevuld met een goed afsmakende kaas.  Je kiest gewoon jouw pittige lievelingskaas, waarvan je dikkere sneetjes kunt snijden.  En klaar is Kees!

pasta, de lieveling in het gezin, dus ja, zélf gemaakt!

even ontspannen? Niks zo leuk als zelf je pasta maken!  1 ei op 100 gr 00-bloem, zo simpel is het… en ja, bij het gebruik van je pastamachine, om de sliertjes te maken, voldoende bloem gebruiken.  Al doende leert men… eens je jouw zelf gemaakte pasta gewoon bent, dan wil je geen andere meer!  Gewoon heel simpel met was boschampignons erbij, en olijfolie, peper en fleur de sel.  Niks meer, en ook niet minder.  Zalig!

en wat heb ik dan geleerd?

er bestaan dus (minstens) twee soorten granaatappels!  Rondvraag : bijna niemand dat dit weet, omdat er in de supermarkt maar één soort wordt aangeboden.  Wel, op de markt in Lokeren bij mijn groentenkraam lagen er twee soorten.  Bleke en (donker) rode.  Ik vroeg dus aan de marktkramer ‘moeten die witte nog even blijven liggen?’
Het antwoord : NEEN, dit zijn zure en dat zijn zoete.  Dus… de blekere schillen zijn de zoete en de andere de zure.  Gelukkig had ik van een vorige aankoop nog een donkere liggen, en kon ik de smaaktest doen.  En wat een verschil!  Eén in smaak, maar ook in soort pitje.  Dat is dus ook de reden waarom ik eens een ‘rotte’ granaatappel had.  Ik dacht die wordt maar niet donkerder…

gezonde lunch, voor het hele gezin!

ach, als mama tover je steeds het beste van jezelf op tafel, voor de kinderen.  Deze opgevulde pistolets zijn nu weer een nieuwtje waar de meisjes gek op zijn.

• pistolets
• eitjes
• champignons
• tomaaatjes
• platte peterselie

de pistolets opvullen met het mengsel en in de oven voor ca 15 minuten.

Ik heb de dag erna nog eentje meegenomen als lunch naar het werk, en 10 seconden opgewarmd, wél, dat was nog heel goed (met wat sla en tomaatjes bij)

wat je zelf maakt…

deze blog wil ik eindigen met een zeer lekker koekje (en glaasje) 😉
Ik vond dit recept bij een dorpsgenote, Vicky De Loose, in de FB pagina waar we beiden lid zijn, puur koken op wijze van pascale naessens.  Heb het zo niet met taarten ‘bakken’, dus een koekje of een taartje in de diepvries, dat gaat nog 🙂
Deze hebben niet lang geleefd, want de tweeling nam ze mee naar school als tienuurtje!  Van een gezond koekje gesproken, dan!

Voor 24 ‘kleine’ koekjes :

• 55 g gesmolten kokosolie
• 40 g kokosbloesemsuiker
• 2 eierdooiers

• 35 g kokosrasp
• 25 g amandelschilfers
• 90 g havermout

Het was een blogbericht in hindernissen, had nog lekkere gerechtjes staan, die ik wil delen, kon niet goed kiezen, dus… er komt eerstdaags nog eentje aan 🙂

heel veel liefs,
Carla